Hz.Ömer'in İhsan İsteyen Şahsa Cevabı Ne Oldu?

Ömer (r.a.) zamanında beytülmâl (...) zengin ve hesaplanamayacak derecede büyüktü. Herkesin çok iyi bildiği gibi, Allah fetihlerle onun yolunu açmıştı. Buna rağmen bir gün bir kişi, ihsanda bulunması talebiyle ona gelmiş ve şöyle demişti:

Ey cennetle mükâfatlandırılan hayırlı kişi, Ömer!

Evlatlarımı ve annelerini giydir

Ve zamana karşı bize sığınak ol

Allah’a yemin olsun ki şüphesiz sen bunu yaparsın

Ömer (r.a.) onun incelikli sözlerinden hoşnut olmadı, kendi adına

yemin etmesine de aldırmadı.

“Yapmazsam ne olur?” dedi.

Bedevî:

O zaman Ebû Hafs! Çeker giderim

Ömer (r.a.), “Gidersen ne olur?” diye sorduğunda bu defa o kişi şöyle dedi:

Hâlim muhakkak senden sorulur

İhsanların ortaya döküleceği o günde

Sorumlu olanın O’nun huzurunda yeri

Ya cehennemdir ya da cennet!

O kişi cennet ve cehennemi, Melik ve Cebbâr olan Allah Teâlâ’nın huzuruna getirilişi hatırlatınca Ömer (r.a.) sakalları ıslanıncaya kadar ağladı ve yanındaki kölesine şöyle dedi:

“Ona şiiri için değil ama bahsettiği o gün

için şu gömleğimi ver! Allah’a yemin olsun ki bundan başka sahip olduğum bir şey yok!

Ondaki dinî hassasiyete dikkatle bak! Elinin altında yeryüzü hazineleri dolup taşarken o, gömleğinden başka bir şeyi olmadığı hâlde kendi mülkünden ihsanda bulumuş.

Ulemâ şöyle demiştir:

O kişi fakir olup hak ettiği hâlde Ömer (r.a.) müslümanların beytülmâlinden ona ihsanda bulunmamıştır. Çünkü o hakkını şiiriyle istediğinde, ihsan artık müslümanların maslahatı için olmamıştır.

Bu nedenle Ömer (r.a.), ona beytülmâlden bir şey vermemiştir. Şöyle de demişlerdir: Ömer (r.a.) nazarında o kişinin, zekât mallarının verileceği zümreden olup olmadığı kesin değildi.

MU‘ÎDÜ’N-Nİ‘AM

Makam ve Meslek Ahlâkı

TÂCEDDİN ES-SÜBKÎ

Sayfa, 48-50 den düzenlenmiştir.