Dunnig Kruger Sendromu
İki psikiyatri uzmanı, 22 yıl önce bir teori ortaya atmış;
"Cehalet, gerçek bilginin aksine, bireyin kendine olan güvenini artırır."
…ve bunun üzerine bir araştırma başlatmışlar.
Fizyolojik ve zihinsel alanda yapılan çeşitli uygulamaların sonucunda şu bulgulara ulaşmışlar:
1-Niteliksiz insanlar ne ölçüde niteliksiz olduklarını fark edemezler.
2-Niteliksiz insanlar, niteliklerini abartma eğilimindedir.
3-Niteliksiz insanlar, nitelikli insanların niteliklerini görüp anlamaktan gerçekten acizdirler.
4-Eğer niteliksiz insanların nitelikleri belli bir eğitimle artırılırsa, aynı niteliksiz insanlar, niteliksizliklerinin farkına varmaya başlarlar.
Daha sonra, Cornell Üniversitesi'ndeki öğrenciler arasında bir test yapıyor ve testten sonra klasik
Soruların %10'una bile doğru yanıt veremeyenlerin “kendilerine güvenleri” müthişmiş.
Bu grup "testin %60'ına doğru yanıt verdiklerini" düşünüyorlarmış.
Hatta "iyi günlerinde olmaları halinde %70 başarıya bile ulaşabileceklerine inanıyorlarmış."
Soruların %90'ından fazlasını doğru yanıtlayanlar ise “en alçakgönüllü” deneklermiş. Çünkü bu grup soruların yalnızca %70' ine doğru yanıt verdiklerini düşünüyorlarmış.
Tüm bu sonuçları bir araya getiriyor ve Dunning-Kruger Sendromu'nun metnini yazıyorlar:
“İşinde çok iyi olduğuna” yürekten inanan ‘yetersiz’ kişi, kendini ve yaptıklarını övmekten, her işte öne çıkmaktan ve aslında yapamayacağı işlere talip olmaktan hiçbir rahatsızlık duymaz!
Aksine her şeyin kendisinin hakkı olduğunu düşünür!
Ancak bu ‘cahillik ve haddini bilmeme’ karışımı mesleki açıdan müthiş bir itici güç oluşturur.
‘Eksiler’ kariyer açısından ‘artıya’ dönüşür.
Sonuçta, ‘Kifayetsiz Muhterisler’ her zaman ve her yerde daha hızlı yükselirler.
Dunning ile Kruger'in, bu çalışmalarıyla 2000 yılında Nobel yerine Harvard Üniversitesi'nin
IG (Ignoble/Hiçbir değeri olmayan) Nobel'ini alma nedeni "cahil olmamalarıydı".
Tam tersine öyle düşündürücü bir araştırmaydı ki bu, tarih boyunca Niteliksiz, Yetersiz ve Kifayetsiz Muhterislerin neden yükseldiklerini ortaya koyuyordu.
Bertrand Russel'in bir sözüyle bitiriyorum:
“Dünyanın sorunu, akıllılar hep kuşku içindeyken aptalların küstahça kendilerinden emin olmalarıdır.”
"
Not: Düzenlenmiş Alıntıdır.
Tevazu, kendini büyük görmeyen haddini bilenlere karşı yapılır, kendini büyük görenlere karşı yapılan tevazu olmaz kendine hakaret olur.
Herşey yerinde iyidir . Yerinde kullanılmayan tevazu zarardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder