Behlül Dânâ Hz. yaşadığı şehirdeki çarşı esnafına yumuşak dille çeşitli nasihatlerde bulunur dururmuş.
Çarşı esnafı bundan rahatsız olmuş.
Halife Harun Reşid'e giderek şikayette bulunmuşlar.
— Bize karışmasın, günah da bizim, sevap da bizim. Ona ne? Her koyun kendi bacağından asılır, demişler.
Harun Reşid de Behlül Dânâ Hz.'ni çağırıp olanları anlatmış. Bir daha onların işine karışmamasını istemiş.
Behlül Dânâ Hz. hiç cevap vermemiş. Doğruca kasaba gidip yeni kesilmiş, parçalanmamış bütün bir koyun alarak çarşının ortasına asmış.
Çarşı esnafı buna bir anlam verememiş. "Delidir, ne yapsa yeridir" diyerek görmezden gelmiş.
Günler geçtikçe koyundan pis kokular gelmeye başlamış. İyice rahatsız olunca gene Harun Reşid'e giderek şikayetçi olmuşlar:
— Behlül çarşının ortasına koyunu astı. Koyun koktu. Kokudan duramıyoruz demişler.
Harun Reşid çok meraklanmış.
Hemen çağırtıp nedenini sormuş.
Behlül Hz.
— Aman Efendim, demiş. Kime ne zararı var hayvanın? Kendi bacağından asılmış duruyor.
Harun Reşid,
— Kokusundan herkes rahatsız olmuş, bana şikayete geldiler, deyince:
— İşte, demiş, kimse kimsenin günahını çekmez ama kötülük öyle bir şeydir ki kokusundan cümle âlem rahatsız olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder