İngiltere'deki Eş Satma Geleneği

İngiliz bir âdet olan zevce satışı, 17. yüzyılın sonlarında, boşanmak ancak zengin insanlar için uygulanılabilir olduğu zamanlarda karşılıklı bir anlaşmayla tatminkâr olmayan evlilikleri bitirme yöntemiydi. Kişi, karısının boynuna, koluna ya da beline yular taktıktan sonra halka açık bir yerde en yüksek fiyatı verene satardı. Bu adet Thomas Hardy'nin "The Mayor of Casterbridge" adlı romanının altyapısını oluşturur. Hikâyenin başında ana karakter karısını satar, sonra yaptığı bu iş sonucu hayatı boyunca vicdan azabı çeker ve bu azap onu mahveder.

Gerçi bu âdetin kanunda bir yeri yoktu ve genelde dava ile sonuçlanırdı, özellikle 1850'lerden sonraki dönemlerde. Görevlilerin davranışları kaçamaklıydı. 1800'lerin başında bir sulh hakimi, zevce satışlarına kanûnen engel olmaya hakkı olmadığına inanıyordu. Yerel polis memurları arasında insanları zevcelerini satması için zorlayanlar bile vardı.

Zevce satışı çeşitli şekillerde 20. yüzyılın başlarına kadar devam etti. Hukukçu ve Tarihçi James Bryce'ın 1901'de yazdığına göre, onun zamanında da hala zevce satışları bazen görülüyordu. 1913'te bir kadın Leeds polis mahkemesine kendisinin kocası tarafından bir iş arkadaşına 1£'ya satıldığını gösteren bir delil teslim etmiştir, ki bu da İngiltere'de rapor edilmiş en son zevce satışıdır.

Kaynak:wikipedia

Bizdeki aşağılık kompleksine kapılmışlar bu batı medeniyetini övüp İslam medeniyetine hakaretler ediyorlar. Kim daha doğru kim daha medeni ?

Gerçi batı tarafından devşirilmiş olan bu zavallıların atalarından olan Jön Türkler ve İttihatçılar İngiltere de bu gelenek varken dahi onlara toz kondurmayacak kadar ferasetlerini yitirmiş haldeydiler.