1650'lerde 10 ila 14 yaşları arasındaki 100.000'den fazla İrlandalı çocuk ebeveynlerinden alınarak Batı Hint Adaları, Virginia ve Yeni İngiltere'de köle olarak satıldı.
Bu on yılda 52.000 İrlandalı (çoğunluğu kadın ve çocuk) Barbados ve Virginia'ya satıldı.
Ayrıca 30.000 İrlandalı erkek ve kadın da en yüksek teklifi verene götürülüp satıldı.
Yahudi Medyası İrlandalı köleleri gerçekte oldukları gibi adlandırmaktan kaçınacaktır: Yahudilerin köleleri.
İrlandalıların başına gelenleri anlatmak için "Sözleşmeli Hizmetçiler" gibi terimler üretecekler.
Ancak 17. ve 18. yüzyıllardaki çoğu durumda İrlandalı köleler insan sığırlarından başka bir şey değildi.
Örneğin, aynı dönemde Afrika köle ticareti yeni başlıyordu.
Nefret edilen Katolik teolojisinin lekesini taşımayan ve satın alınması daha pahalı olan Afrikalı kölelerin, İrlandalı akranlarından çok daha iyi muamele gördüğü iyi kayıtlara geçmiştir.
İrlandalı köleler ucuzdu (5 Sterlin'den fazla değildi).
Eğer bir plantasyon sahibi bir İrlandalı köleyi kırbaçladıysa, damgaladıysa ya da döverek öldürdüyse, bu asla bir suç değildi.
Bir ölüm parasal bir kayıptı ama daha pahalı bir Afrikalıyı öldürmekten çok daha ucuzdu.
İngiliz ustalar, hem kendi kişisel zevkleri hem de daha büyük kâr elde etmek için İrlandalı kadınları kısa sürede yetiştirmeye başladılar.
Kölelerin çocukları da köleydi ve bu durum efendilerin özgür işgücünün boyutunu artırıyordu.
İrlandalı bir kadın bir şekilde özgürlüğüne kavuşsa bile, çocukları efendisinin kölesi olarak kalacaktı.
Dolayısıyla İrlandalı anneler, bu yeni özgürleşmeye rağmen, çocuklarını terk etmeyi pek tercih etmiyor ve köle olarak kalmaya devam ediyorlardı.
Zamanla, (((İngilizce))) ve Yahudi, pazar paylarını artırmak için bu kadınları (çoğu durumda 12 yaşında bile olmayan kızları) kullanmanın daha iyi bir yolunu düşündüler:
Yahudiler ve Ebedi Angloslar, belirgin bir ten rengine sahip köleler üretmek için İrlandalı kadınları ve kızları Afrikalı erkeklerle çiftleştirmeye başladılar.
Bu yeni "melez" köleler İrlanda'daki hayvanlardan daha pahalıydı ve aynı zamanda Yahudilerin yeni Afrika köleleri satın almak yerine para biriktirmelerini sağlıyordu.
İrlandalı kadınlarla Afrikalı erkeklerin çiftleştirilmesi uygulaması onlarca yıl boyunca devam etti ve o kadar yaygınlaştı ki, 1681'de "İrlandalı köle kadınların köle olarak satılmak üzere Afrikalı köle erkeklerle çiftleştirilmesi uygulamasını yasaklayan" bir yasa çıkarıldı.
Kısacası, sadece Yahudilere ait Royal African Shipping Company gibi nakliye şirketlerinin kârlarına müdahale ettiği ve (((John Locke)))'un şirketin büyük hissesine sahip olduğu için durduruldu.
İngiltere, bir asırdan fazla bir süre boyunca on binlerce İrlandalı köleyi göndermeye devam etti.
Kayıtlara göre, 1798 İrlanda İsyanı'ndan sonra binlerce İrlandalı köle hem Amerika'ya hem de Avustralya'ya satıldı.
Hem Afrikalı hem de İrlandalı tutsaklara korkunç kötü muameleler yapılıyordu.
Hatta bir İngiliz gemisi, mürettebatın bol miktarda yiyeceği olsun diye 1.302 köleyi Atlas Okyanusu'na attı.
İrlandalıların köleliğin dehşetini en az 17. yüzyılda Afrikalılar kadar deneyimlediği konusunda pek şüphe yok (hatta daha da fazla).
Batı Hint Adaları'na yaptığınız seyahatlerde gördüğünüz o esmer, bronz yüzlerin büyük ihtimalle Afrika ve İrlanda kökenli olduğuna dair de pek şüphe yok.
Beyazların hepsi köleydi; Yahudiler yoksul İngilizleri, İskoçları, Gallileri ve diğer şüphesiz Beyazları kaçırıp kargo gemilerinin ambarlarında Amerika'ya gönderiyorlardı!
Bu Beyaz Köleler, Amerika'daki tüm ırklar arasında en kötü Amerikan deneyimini yaşadılar!
Yahudiler Beyaz Köle Ticaretini Kolaylaştırdı!
Sefer Yağcızeybek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder