Ebû Hüreyre (ra)’den rivâyete göre, Rasûlullah (asm) şöyle buyurdu: “Hikmet, değerli bilgiler müminin yitik malıdır, onu nerede bulursa almaya daha hak sahibidir.” (Tirmizi, İlim 19; İbn Mâce, Zühd 17)
Tirmizi, “Hikmet Hadisi” olarak bilinen bu rivayetin, zayıf olduğunu söylemiştir. (Tirmizi, İlim 19)
Bu zayıf hadis yoluyla Yunan Felsefesinin şirke batmış olan düşünceleri Müslümanlar içine girmiştir. Devrin okumuş kesiminden birçoğu haşa Allah kainatı yaratırken yanındaymış gibi şöyle yarattı, böyle yarattı gibi fikirler ileri sürdüler. Felekler ve onların etkileri hakkındaki düşünce ve yazılar pekala böyle değerlendirilebilir. Hatta haşri aslında inkar anlamına gelen haşrin sadece ruhani olacağı , cismani bir yeniden diriliş olmayacağını ileri sürmeye başladılar.
Halife Me'mun Kur'an-ı Kerim'in mahluk olduğu konusunu zorla yaymaya çalışmıştır, bu "nerede bulursa alır " mantığının kurbanı olarak. Ahmet Bin Hanbel gibi pek çok İslam alimi onun döneminde tutuklanmış ve işkenceler görmüştür.
Oysa bu hadis efendimizin genel tavrına zıttır. Zira Peygamber Efendimiz:
“Kim bir kavme benzerse o da onlardandır.” (Ebû Dâvûd, Libâs, 4/4031) buyurarak asırlar evvelinden bizi uyarmıştır.
Kendisi ibadette dahî onlara benzememek için Aşûre gününün başına-sonuna oruç eklemiş, günlük hayatta meselâ gayr-i müslimler saçını uzatsa kendisi onlara benzememek için kısaltmış ya da tersini yapmıştır. Kaldı ki fikren onlara benzemeği doğuracak bir söz söylemiş olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder