Özledim Şiiri

ÖZLEDİM!

Herkes bir Kâbil olmuş, zulmün bataklığında...

Hak uğruna can veren, Hâbil'ler'i özledim.

Dünya putlarla doldu, ulûhiyet kayboldu.

Bu çirkef şirk içinde, İbrahim'i özledim.

Zulüm dünyayı sardı, her tarafta bir Câlût ;

Câlût'lara son veren, Dâvûd'ları özledim.

Yönümüzü şaşırdık, ele yalvarır olduk.

Süleyman'a yol veren, Hüdhüd'leri özledim.

Yaşanmıyor dünyanın, bu rahmet kıtlığında...

Rahmeti unutulan, Muhammed'i özledim.

Bir sömürü düzeni, kuruldu dünyamızda...

Âdil Ömer Fârûk'un, kamçısını özledim.

"Hilâfet" kaldırıldı, "Saltanat" oturtuldu.

Saltanata "yok!" diyen, Hüseyin'i özledim.

Keyifte müslümanlar, tebliği unuttular.

Endülüs sahilinde, Tarık Bin Ziyad'ı özledim.

Kudüs kurtulmuş idi, Haçlıların zulmünden...

Siyonist durduracak, Selahattin özledim.

Amerika doymuyor, insan kanı içmeye...

Zulmüne isyan eden, "Apaçi"yi özledim.

Emperyalist deyince, İngiliz akla gelir.

Onlara karşı duran, Jeanne d'Arc'ları özledim.

Köle oldu efendi, benliğinden soyuldu.

Efendilere emîr, köle Zeyd'i özledim.

Nâmert bir savaş sardı müslümanın yurdunu...

Uçağa sapan atan, çocukları özledim.

Ahlâksızlık zirvede, hayâ ise yok oldu.

İffetin bânileri Meryem'leri özledim.

İmânda taviz vermek maharet oldu.

Şimdi iman için doğranan Sihirbazı özledim.

Dünyam darmadağınık ne ak belli ne kara...

"Sûr" sesleri geliyor, ben vuslatı özledim.

Prof.Dr.İhsan Süreyya Sırma

19 Temmuz 2024

Farsça Eserler Veren Türk Şair Genceli Nizami

1141'de Azerbaycan Gence'de doğan şair, 1209'da yine Gence'de vefat etmiştir.

 Asıl adı Cemaleddin Ebu Muhammed İlyas bin Yusuf'tur. Dünyada Fars şairi olarak tanınan Nizami kendi eserlerinde özellikle memleketi Gence'ye olan sevgisini dile getirmiştir.

Felsefe, edebiyat, astronomi, tıp, geometri gibi alanlarda çalışmalar yapmıştır. 6 yabancı dili bilen bir insandı.Eserlerinin çoğunu Farsça yazan şair, Fars edebiyatında hamse türünün kurucusu sayılır. Destansı şiir türünü zirveye taşımış, manzum aşk hikâyelerinin en büyük üstadı unvanını kazanmıştır.

Ne Getirir ki ( Vezir Köprülü Esad Paşa)

Ben dünyevî her şeyden umudumu yitirdim,
Hiçbir kimse şimdi bana kötülük yapamadığı gibi faydalı da olamaz,  Kaderin cilveleri benim ruhumu nasıl bulandıracaktır?
Onun tarlaları tutkuların tozundan temizlenmiştir;
Ben gücü sınırsız olan Allah'a yöneldim;
Artık karayı ve denizi elinde bulundurandan ne isteyebilirim!
Ben Allah'ın yolundayım ve bir rehber aramaktayım,
Şimdi Husrev'in ve bu dünyanın benim için ne önemi var?
Allah faziletli insanı daima ayırır:
Geçici bir işi muhafaza ettiğim takdirde, bu iş bana ne getirecektir?

    Vezir Köprülü Esad Paşa

Not: Şiir ismi bana aittir. Orijinali isimsizdir. Şiiri XVIII.YÜZYILDA TÜRKİYE'DE VAKIF MÜESSESESİ, Bahaeddin Yediyıldız,Ankara 2003,sayfa 38'de naklen Hammer'dan aktarılıyor.

Bülbül

  

 -Basri Bey oğlumuza-

Bütün dünyâya küskündüm, dün akşam pek bunalmıştım;
Nihayet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden kaçmak isterken sular zaten kararmıştı,
Pek ıssız bir karanlık sonradan vâdiyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hılkat kesilmiş lâl...
Bu istiğrâkı tek bir nefha olsun etmiyor ihlâl
Muhîtin hâli "insâniyyet"in timsâlidir, sandım;
Dönüp mâzîye tırmandım, ne hicranlar, neden andım!