"Ey Selahaddin !
Kudüs esir.
Sen burada konuşuyorsun..."
Selehattin Eyyubi hutbedeydi. Hem komutan hem devlet başkanı hem de camii de imamdı. Cevap vermedi. Soğukkanlılığını aklıselimle olan heyecanını aşkını devam ettirdi.
Vardı elbette içinde bir bildiği, vakti gelince bir söyleyeceği.
Ertesi gün oldu sabah namazında cemaate dönüp baktı. O genci göremedi.
