Özel Hayat Mahkemesi

Öldürülen kadının yakınları mahkemede öldüren eski kocanın karşısındaydılar.

Yüzleri kin ve nefretten kıpkırmızı hale gelmişti.

Yumruklar sıkılmış küfürler ağızların köşelerine bucaklarına hini hacette lazım olur diye özenle yerleştirilmişti.

Mübaşir çağırdı mahkeme başladı.

Hakim sordu.

Kime Ne ?

 Demişler ki kasabada yangın var.

Bana ne demiş
Demişler ki sizin evde
Demiş ki sana ne
Bulmuş her çeşidine ayrı bir bahane
İstemezmiş karıştır olsun yediği boz yeşil nane
Özgürce yapsın yapacağı her işi
İster şer ister hayr kime ne
Birgün içerken sigara kahve ile
Kaptırmış sigarayı kara kasırga yele
Tutuşmuş ayakkabı, yanmış bağcığı bile
Yetişin arkadaşlar yanıyorum demiş
Bize ne demişler
İyi de sizin sokağınız da yanıyor
Sokak bizim sana ne demişler

İş Ahlaksızlığının Sonucu

Yaşlı tahta ev marangozu emekli olmak ister 

İş vereni, marangozdan son bir kez ev yapmasını ister 

* 

Marangoz tamam der. 

Fakat gönlü işte olmadığı için kalitesiz bir ev yapar 

* 

İşini bitirdiğinde işveren, evi gözden geçirmek için gelir 

Marangoza bu ev senin güle güle kullan der.

Paranın Hikayesi

Hoca ve Öğrenci ( Eleştiricilik Hastalığı)

  Bir edebiyat öğrencisi eğitimini tamamlamış.

 Hocası, öğrencisini uğurlarken öğrencisine " Yazdığın son yazıyı, şehrin en kalabalık meydanına koy" demiş. " Yazının yanına bir de kırmızı kalem bırak. İnsanlara, yazıda beğenmedikleri yerlerine bir çarpı koymalarını rica eden bir yazı iliştirmeyi de unutma" diye ilave etmiş.

 Öğrenci, birkaç gün sonra yazıya bakmaya gitmiş. Yazının çarpılar içinde olduğunu görmüş. Üzüntüyle hocasının yanına dönmüş. 

Hoca, üzülmeden yeniden yazıya devam etmesini tavsiye etmiş. Öğrenci yazıyı yeniden yazmış. Hoca, yine yazıyı şehrin en kalabalık meydanına bırakmasını istemiş. Fakat bu kez yanına 'bir kalemlik dolusu çeşitli renklerde kalemler' koymasını söylemiş. Yanına da, insanlardan 'beğenmedikleri yerleri düzeltmesini rica eden' bir yazı bırakmasını önermiş. 

Öğrenci denileni yapmış. Birkaç gün sonra bakmış ki, yazısına hiç dokunulmamış. Sevinçle hocasına koşmuş. Hocası şöyle demiş: "İlkinde, insanlara fırsat verildiğinde ne kadar acımasız bir eleştiri sağanağı ile karşılaşılabileceğini gördün. 

Hayatında yazı yazmamış insanlar dahi gelip senin yazını karaladı. İkincisinde, onlardan müspet, yapıcı, olumlu olmalarını istedin.

 Yapıcı olmak eğitim gerektirir. Hiç kimse bilmediği bir konuyu düzeltmeye cesaret edemedi." • 

Emeğinin karşılığını, ne yaptığını bilmeyen insanlardan alamazsın. •