Suskunluk Senfonisi

Bazen susuşlar, F.Kafka'nın Ceza Kolonisi kitabında yaptığı tasvirdeki gibi senfoniktir. 

"Hele şimdi bir de onunla suspus olmak, sanki buracıkta uzun bir süre kalmaya karar vermişiz gibi. Bu arada, bu susuşa çepeçevre evler de katılıverdi ve üzerlerindeki karanlık, ta yıldızlara varasıya. Ve görülmeyen, insanın hangi yolları gezdiklerini tahmin etmeye istek duymadığı yürüyüşçüler, durup durup sokağın karşı tarafına abanan rüzgâr, şarkısını odalardan birinin kapalı pencerelerine söyleyen bir gramofon – hepsi bu susuşun içinden seslerini duyuruyorlardı, sanki susmak ezelden beri ve sonsuza kadar kendi mallarıymış gibi."